- мудохила
- [مداخله]дахл кардан ба коре, дахолат; мудохила кардан дахл кардани шахсе ба коре, ки ба ӯ рабт надорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
бевосита — [بي واسطه] 1. рост, бидуни он ки чизе ё касе дар байн воқеъ бошад 2. маҷ. дафъатан, бидуни фосилаи вақт дар миён: бевосита пас аз инқилоб 3. бе ёрдами беруна, бе иштироки шахси дуюм, бе мадади миёнҷӣ, мустақиман, шахсан; дахолати бевосита… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бедахл — [بي دخل] кит 1. бе дахолати касе, бидуни мудохила 2. ниг. бедаромад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бетарафона — [بي طرفانه] 1. холисона, беғаразона 2. дахолат накарда, мудохила накарда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
глобализатсия — [گلابليزتسيه] фр. нав 1. фарогирии тамоми рӯи Замин; ҷаҳонишавӣ, ҷаҳонигароӣ 2. с. сиёсати хориҷии давлате, ки он ба мудохила ба корҳои дохилии мамлакатҳои дигар ва бо зӯрӣ бор кардани иродаи худ ба дигарон асос ёфтааст; тамоюли ҳукмрони тамоми… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даст — [دست] 1. узви бадани инсон аз шона то нӯги ангуштон; каф ва панҷаи даст, яд 2. маҷ. ҷавр, бедод, тааддӣ: аз дасти замона 3. сӯй, тараф, ҷониб: дасти рост, дасти чап 4. дафъа, карат, бор; навбат (дар қиморбозӣ) 5. нум. маҷмӯи чизҳои якҷинса, ки… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дахолат — [دخالت] а. дахл кардан, мудохила: дахолати бевосита, дахолати фаъолона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дахолатнопазир — [دخالت ناپزير] надоштани имкон ва тавони мудохила … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кор — I [کار] 1. асоси замони ҳозира аз коштан, киштан ва коридан 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маъноҳои коранда ва кишткунанда: ғаллакор, пахтакор, риёкор, хилофкор… II [کار] 1. амалиёти табдил ёфтани як шакли энергия ба шакли дигар, амал 2.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кордор — [کاردار] 1. он ки соҳиби коре ва вазифаест; он ки шуғле ва касбе дорад; муқоб. бекор 2. дахлдор; кордор шудан дахл намудан, дахолат кардан, мудохила кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
миёна — [ميانه] 1. байн, мобайн, миён; дар миёнаи чизе мондан дар байни ду чиз (қувва ва ғ.) воқеъ шудан; аз ду ё ҳар тараф фаро гирифта шудан 2. маҷ. алоқа, робита; миёна( и ду кас) вайрон шудан қатъ ё халадор шудани алоқа дар байни ду шахс, бад шудани… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ